رد پای چینی‌‌ها بر زندگی کفش‌دوز محله مطهری

همان‌طور که پای چرخ نشسته و در حال دوردوزی است با او هم کلام می‌شویم. کفش‌دوز محله شهید مطهری می‌گوید: تا همین چند سال پیش بیشتر خانواده‌ها اعتقاد داشتند که فرزندشان در کنار تحصیل حرفه‌ای نیز فرا بگیرد تا بتواند در آینده وارد بازار کار شود. من نیز با توجه به اینکه برادر بزرگ‌ترم کفاشی داشت، تصمیم گرفتم در مغازه او مشغول به کار شوم.

دنیوی یکی از مغازه‌داران خیابان قرنی ادامه می‌دهد: بعد از اینکه بر کار مسلط شدم و توانستم سرمایه کمی نیز پس‌انداز کنم، تصمیم گرفتم تا تولیدی برای خودم راه بیندازم و در کنار من نیز ۴ نفر مشغول به کار شدند.

الان که فکر می‌کنم اگر آن زمان تولیدی دایر نکرده بودم با وضعیت کنونی تورم و بازار اصلا نمی‌توانستم چنین کاری انجام دهم.

دنیوی پی حرفش را این گونه می‌گیرد: از همان ابتدا تولید کفش‌های چرم مردانه را در مغازه راه انداختم و هر کدام از ما ۴ نفر کاری را بر عهده گرفتیم تا بتوانیم سفارشات مشتری را به موقع به بازار تحویل دهیم.

او درباره کیفیت تولیداتش می‌گوید: تمام مواد اولیه‌ای که استفاده می‌کنم، بهترین کیفیت را دارند از چرم اصل گرفته تا حتی نخ و کفی کفش و همین موضوع باعث شده است تا هنوز هم مشتریان خود را داشته باشیم. البته استفاده از این مواد مرغوب باعث می‌شود تا قیمت تولید بالا برود و مشتریان خاص خود را داشته باشد.

وی با اشاره به اینکه تنها نوار کش مورد استفاده برای تولید کفش از جنس خارجی است، می‌گوید: تمام مواد اولیه ما ایرانی و از نوع درجه یک است و فرد با خرید این کفش می‌تواند اطمینان داشته باشد که چند سالی بدون نگرانی از باز شدن کفش و یا ... از آن استفاده کند.

دنیوی درباره تفاوت کفش‌های ایرانی با جنس‌های خارجی موجود در بازار بیان می‌دارد: بیشتر کفش‌های خارجی داخل بازار چینی هستند و کیفیت بالایی ندارند. این موضوع را خود مصرف کننده نیز فهمیده است که کفش‌های چینی حتی اگر ظاهری شکیل داشته باشد، دوام و مرغوبیتی ندارد.

مکثی می‌کند و سپس ادامه می‌دهد: شاید برخی به دلیل قدرت خرید کمی که دارند کفش چینی خریداری کنند، اما این موضوع را می‌توان با کمی حمایت از تولیدکننده ایرانی برطرف کرد، چون اگر مسئولان توجه اندکی به تولیدات داخلی داشته باشند، تولیدکننده می‌تواند مواد اولیه خود را با قیمت مناسب‌تری خریداری و کالای خود را با قیمت مقرون به صرفه تری روانه بازار کند.

وی یادآور می‌شود: متأسفانه از همان روزی که اجازه واردات هر گونه کالای چینی را به داخل کشور دادیم، بیشترین لطمه را به تولیدکننده ایرانی زدیم و شاید خیلی از افراد ندانند که بیشتر کالا‌های چینی با مواد اولیه دست دوم ساخته می‌شوند.

دنیوی خاطره‌ای نیز از این موضوع دارد و می‌گوید: زمانی کفش‌های طرح چرمی چینی‌ها روانه بازار شده بود که قیمت کمی داشت و مردم با دیدن آن‌ها و تصور اینکه چرم هستند، این کفش‌ها را خریداری می‌کردند، اما هنوز مدت زمان زیادی از استفاده آن‌ها نمی‌گذشت که کفش خراب می‌شد و گذر آن‌ها به کفاشی‌ها می‌افتاد. اوستا کفاش وقتی به آن‌ها می‌گفت که این کفش چرم نیست و تنها پلاستیک فشرده به شکل چرم است برای مشتری باورپذیر نبود.

او درباره قیمت کفش‌های ایرانی می‌گوید: قیمت کفش تولید داخل به خاطر گرانی مواد اولیه است که گران تمام می‌شود، البته کفش ارزان نیز در بازار وجود دارد، اما از کیفیت پایین‌تری برخوردار است. بیشتر افراد ترجیح می‌دهند اگر قرار است کالای ایرانی خریداری کنند کمی بیشتر پول بدهند و جنس بهتری بخرند.

به حداقل سود راضی شده‌ایم

دنیوی درباره وضعیت بازار کفش نیز بیان می‌کند: اوضاع بازار چنگی به دل نمی‌زند. مردم خیلی کم خرید می‌کنند، به طوری که تا جایی که توانسته‌ایم قیمت‌ها را پایین نگه داشتیم و به حداقل سود راضی شده‌ایم، ولی باز هم خبری نیست.

کفش‌های تولیدی مغازه آقای دنیوی به شهر‌های شمالی کشور فرستاده می‌شود، او می‌گوید: بازار کفش در مشهد تقریبا اشباع شده است و تولیدی‌های زیادی در شهر وجود دارد، اما کفش چرم با توجه به کیفیت و ماده اصلی آن که همان چرم حیوانی است، قیمت بالاتری دارد بنابراین ما تولیدات خود را به شهر‌های استان‌های شمالی صادر می‌کنیم.

از او سؤال می‌کنیم که آیا در حوزه برندسازی نیز کار کرده و کفش‌های او را با برند خاصی در بازار می‌شناسند یا خیر؟ جواب می‌دهد: وقتی درباره برندسازی تحقیق کردم، متوجه شدم که هزینه زیادی دارد، چون باید علاوه بر مارک هزینه‌ای برای جعبه‌های شکیل و ... پرداخت کنم که در این اوضاع بازار بیشتر از اینکه بخواهم از برند خود سود ببرم باید هزینه کنم.

* این گزارش شنبه ۲۱ مهر ۱۳۹۷ در شماره ۳۱۱ شهرارا محله منطقه ثامن چاپ شده است.